Bıçaq
Mənası: Kəsmək üçün istifadə olunan iti uclu və bıçaqlı alət. Əsasən yemək hazırlamaq, taxta və digər materialları kəsmək, həmçinin digər məqsədlər üçün istifadə olunur. Forma və ölçüləri müxtəlif ola bilər.
Mənbəyi: Sözün ən qədim kökü (etimon) "bi" feilidir və "kəsmək" mənasında işlənilib. "-ç" (biç), "-z" (biz), "-aq" (biçaq), "-qı" (bıçqı) şəkilçiləri ilə həmin sözdən müxtəlif sözlər əmələ gəlmişdir. Bu, sözün kökünün qədim türk dillərindən gəldiyini göstərir və əsasən kəsmə hərəkətinə yönəlmiş bir leksik vahiddir. "Biçmək" və "biçən" kimi sözlərlə də əlaqəlidir və eyni etimoloji kökdən törəmədir. Qədim türkcədəki mənalarının müqayisəsi və digər türki dillərdəki əlaqəli sözlərin təhlili sözün etimologiyasının daha dəqiq müəyyənləşdirilməsinə kömək edir.