Bıçqı (is. mişar) sözü, Azərbaycan dilində əsasən taxta və ya digər materialları kəsmək üçün istifadə olunan dişli bir alət kimi təsvir olunsa da, mənası daha geniş və dərindir. Sadəcə "mişar" kimi tərcümə etmək onun zənginliyini tam əks etdirmir.
Əslində bıçqı, üzərindəki dişlərin formasına, ölçüsünə və düzülüşünə görə müxtəlif materialların kəsilməsində istifadə oluna bilər. Taxta kəsməkdən əlavə, metal, plastik və hətta bəzi növ daşların kəsilməsində də müəyyən növ bıçqılardan istifadə olunur. Beləliklə, bıçqının "mişar" olmaqdan daha çox, "dişli kəsici alət" kimi təyin olunması daha düzgündür.
Tarix boyu bıçqı insan həyatında mühüm rol oynayıb. Tikinti, mebel istehsalı, taxta emalı və s. sahələrdə əvəzolunmaz bir vasitə olub. Həmçinin, incəsənət əsərlərinin yaradılmasında, heykəltəraşlıqda və taxta oymalarında da bıçqının yeri danılmazdır. Müxtəlif formalı və ölçülü bıçqılar, sənətkarların ustalıq əsərlərinin yaranmasında mühüm vasitə kimi çıxış edib.
Bıçqının texniki xüsusiyyətlərindən əlavə, onun mədəni və simvolik mənaları da mövcuddur. Bəzi mədəniyyətlərdə bıçqı zəhmətin, bacarığın və dəqiqliyin simvolu kimi qəbul olunur. Əl işi ilə məşğul olan sənətkarlar üçün bıçqı, sadəcə bir alət deyil, əmri-hakimiyyətli bir vasitədir. Onunla yaranan əsərlər, sənətkarın bacarığını və zəhmətini əks etdirərək, nəsillər boyu yaşamalarını təmin edir.