Buğum
Mənası: Sümüklərin uclarının bir-birinə birləşdiyi yer, bənd; qamış kimi bitkilərdə düyün anlamında işlədilən bir sözdür. Buğum sözü bədəndəki oynaqların, sümüklərin birləşdiyi yerlərin, həmçinin bitkilərdəki düyünlərin ifadə olunmasında istifadə olunur. Hər iki mənada da möhkəm birləşmə, qovşaq mənası əsas götürülür.
Mənbəyi: Bu söz qədim bo feilindən əmələ gəlmişdir. Daha dəqiq etimoloji təhlili əlavə araşdırmalar tələb edir, lakin kökünün qədim türk dillərindən gəldiyi ehtimal olunur. "Bo-" kökü bənd, bağlamaq, birləşdirmək kimi mənaları ehtiva edən bir kökdür və buğum sözünün əsasında da bu məna dayanır. "Buğum"un qamış və ya oxşar bitkilərdəki düyünləri ifadə etməsi də bu kökün bitkilərin budaqlanması və ya bərk birləşmələri ilə əlaqəli bir məna daşıdığını göstərir.