Bənd-bənd sözü Azərbaycan dilində "zərf" mənasında işlənir və əsasən "buğum-buğum", "tikə-tikə" kimi mənaları ifadə edir. Sözün əsasını təşkil edən "bənd" sözü özü də çoxmənalıdır və "hissə", "parça", "bağ", "sərhəd", "məhdudiyyət" kimi mənaları ehtiva edir. Beləliklə, "bənd-bənd" ifadəsi bir şeyi hissələrə, buğumlara, tikələrə bölünmüş vəziyyəti təsvir edir.
Misal olaraq verilən şeir misrasında ("Nalədəndir ney kimi avazeyi-eşqim bülənd; Nalə tərkin qılmazam, ney tək kəsilsəm bənd-bənd") "bənd-bənd" sözü şairin naləsinin (ağlamasının, fəryadının) kəsilməz, fasiləsiz davam etdiyini, bir-birinə bağlı hissələr, buğumlardan ibarət olduğunu ifadə edir. Neyin səsi kimi fasiləsiz axan ağlama təsviri verilir.
Maraqlı bir tərəfi də odur ki, "bənd-bənd" ifadəsi sadəcə fiziki parçalanmanı deyil, həm də emosional və ya mənəvi bir vəziyyətin parçalı, kəsilməz və şiddətli olduğunu ifadə edə bilər. Məsələn, kəskin əzab və ya dərin hüzün "bənd-bənd" sözü ilə ifadə oluna bilər.
Ümumiyyətlə, "bənd-bənd" sözünün təsviri gücü onun təkrarlanan strukturunda və "bənd" sözünün çoxmənalılığında gizlənir. Bu söz oxucuya dərin və çoxqatlı bir təsvir təqdim edir.