Mənası: Tor — hörgü; pəncərə və ya digər açıq yerləri bağlamaq üçün istifadə edilən metal, taxta və ya digər materiallardan hazırlanmış qoruyucu qurğu.
Sinonimləri:
- Tor – Mənası: Kiçik dəlikli parça və ya metal material.
Nümunə: Pəncərədə incə bir tor vardı. - Hörgü – Mənası: Daş, kərpic və ya digər materialların bir-birinə hörülməsi ilə əmələ gəlmiş bərk quruluş.
Nümunə: Qədim divar möhkəm hörgüdən ibarət idi.
Qeyd: "Barmaqlıq", "tor" və "hörgü" sözləri kontekstdən asılı olaraq müxtəlif məna çalarları verə bilər. Məsələn, "barmaqlıq" daha çox qoruyucu funksiyanı ifadə edərkən, "tor" daha çox materialın növünü ifadə edir, "hörgü" isə tikinti üsulunu bildirir.