Mənası: Bənd - məfsəl; oynaq; əzələnin və ya əlin bir hissəsi.
Sinonimləri:
- Bənd – Mənası: Bir-birinə bağlanmış hissələrdən ibarət olan bir şeyin hissəsi, bölüm.
Nümunə: Parmağın hər buğumu ayrı-ayrı hərəkət edir. - Məfsəl – Mənası: Sümüklərin bir-birinə bağlandığı yer, oynaq.
Nümunə: Diz məfsəli zədələnib. - Oynaq – Mənası: Sümüklərin bir-birinə birləşdiyi hərəkətli yer.
Nümunə: Oynaq ağrıları onu əzab verirdi.
Qeyd: "Buğum", "bənd", "məfsəl" və "oynaq" sözləri kontekstdən asılı olaraq fərqli məna çalarları daşıya bilər. Məsələn, "buğum" daha çox barmaq və ya əlin hissələri üçün, "məfsəl" isə daha geniş miqyasda sümüklərin birləşməsi üçün işlədilir.