Mənası: Özül, binanın, qurğunun və ya nəyinsə əsasını təşkil edən alt hissə, təməl.
Sinonimləri:
- Özül – Mənası: Bina və ya qurğunun yeraltı hissəsi, təməl.
Nümunə: Binanın özülü möhkəm olmalıdır. - Binə – Mənası: Nəyin isə əsas hissəsi, dayağı.
Nümunə: Elm və texnikanın inkişafının binəsi təhsildir. - Əsas – Mənası: Nəyin isə əsasını, mahiyyətini təşkil edən hissə.
Nümunə: Müvəffəqiyyətin əsası səbr və çalışqanlıqdır. - Təməl – Mənası: Nəyin isə möhkəm dayaq yeri, əsas.
Nümunə: Gələcək nəslin tərbiyəsinin təməli ailədə qoyulur.
Qeyd: "Bünövrə", "özül", "binə", "əsas" və "təməl" sözləri kontekstdən asılı olaraq bir-birinin əvəzinə işlənə bilsə də, məna çalarları arasında incə fərqlər ola bilər. Məsələn, "bünövrə" daha çox fiziki quruluşları, "binə" isə daha çox mənəvi və ya intellektual əsasları ifadə edir.