El
Mənası: Tayfa, qəbilə, xalq.
Sinonimləri:
- Tayfa – Mənası: Ortaq əcdadı, dili və mədəniyyəti olan insanların bir qrupu.
Nümunə: Qədim tayfaların həyatı çətin olub. - Qəbilə – Mənası: Ümumi əcdadı və adət-ənənələri olan qohumların birliyi.
Nümunə: Qəbilə başçısı xalqa müraciət etdi. - Xalq – Mənası: Müəyyən ərazidə yaşayan, ortaq dili, mədəniyyəti və tarixi olan insanların birliyi.
Nümunə: Azərbaycan xalqı qədim və zəngin bir mədəniyyətə malikdir.
Qeyd: "El", "tayfa", "qəbilə" və "xalq" sözləri bəzi hallarda bir-birinin əvəzinə işlənə bilsə də, kontekstdən asılı olaraq məna çalarları dəyişə bilər. Məsələn, "el" daha çox coğrafi ərazi ilə bağlı istifadə olunur, "qəbilə" isə qohumluq əlaqələrinə daha çox vurğu edir.