Fikir
Mənası: Əql, zehin, düşüncə, təfəkkür məhsulu olan bir şey haqqında əqlin, zehniyyətin, təfəkkürün, düşüncənin yekun nəticəsi, qərar, düşüncə; qərar, rəy.
Sinonimləri:
- Əql – Mənası: Düşünmə, anlama, qavrama qabiliyyəti.
Nümunə: Onun əqli hər kəsə heyranlıq doğururdu. - Zehin – Mənası: Düşünmə, anlama və qərar vermə qabiliyyəti.
Nümunə: O, kəskin zehinə malik bir insandı. - Düşüncə – Mənası: Beyində gedən proses, əql fəaliyyəti.
Nümunə: Onun düşüncələri dərin və mürəkkəb idi. - Təfəkkür – Mənası: Abstrakt düşünmə, mücərrəd fikirləşmə qabiliyyəti.
Nümunə: Ali təfəkkürə sahib olan insan hər şeyə fərqli yanaşır.
Qeyd: "Fikir", "əql", "zehin", "düşüncə" və "təfəkkür" sözləri kontekstdən asılı olaraq məna çalarları etibarilə bir-birindən fərqlənə bilər. Məsələn, "fikir" daha ümumi bir anlayışdır, halbuki "təfəkkür" daha çox mücərrəd düşünməni ifadə edir.