İsbat
Mənası: Hər hansı bir iddianın, fikrin, həqiqətin doğru olduğunu sübut edən dəlil, sübut.
Sinonimləri:
- Sübut – Mənası: Doğruluğunu göstərən dəlil, əsas.
Nümunə: O, öz sözlərinin doğruluğunu inandırıcı sübutlarla təsdiqlədi. - Dəlil – Mənası: Hər hansı bir iddianı təsdiq edən və ya inkar edən əsas, sübut.
Nümunə: Cinayətin törədilməsinə dair heç bir dəlil tapılmadı. - Təsdiq – Mənası: Doğruluğunu bildirən ifadə, sübut.
Nümunə: Şahidin ifadəsi onun günahsızlığını təsdiqlədi.
Qeyd: "İsbat", "sübut", "dəlil" və "təsdiq" sözləri çox zaman bir-birinin əvəzində işlənsə də, kontekstdən asılı olaraq məna çalarları fərqlənə bilər. Məsələn, "isbat" daha çox elmi, məntiqi sübutları ifadə edərkən, "dəlil" daha çox hüquqi və ya həyati vəziyyətlərdə istifadə oluna bilər.