Dəlalət Mənası: dəlil, sübut, işarə, göstərici Sinonimləri: Dəlil – Mənası: Hər hansı bir iddianı, fikri sübut edən fakt, əsas. Nümunə: O, öz iddiasını əyani dəlillərlə sübut etdi. Sübu...

Dəlil Mənası: Sübut, əsas, yəqinlik yaradan şey. Sinonimləri: Sübut – Mənası: Bir şeyin doğruluğunu, əsl olduğunu göstərən şey.Nümunə: O, öz iddiasını dəlillərlə, sübutlarla təsdiqlədi. Əsas – Mə...

Dəlillik Mənası: Sübutluluq, inandırıcılıq, əsaslılıq, bir şeyin doğruluğunu göstərən əsaslar. Sinonimləri: Sübut – Mənası: Doğruluğu və ya gerçəkliyi təsdiq edən bir şey. Nümunə: O, öz iddiasını...

Mənası: Əsasən dəlil və sübutlarla təsdiq olunmuş, real hadisə və ya vəziyyət. Sinonimləri: Əsas – Mənası: Əsaslı, doğru, inandırıcı bir şey.Nümunə: Bu faktın əsasını təşkil edən dəlillər kifayət ...

İsbat Mənası: Hər hansı bir iddianın, fikrin, həqiqətin doğru olduğunu sübut edən dəlil, sübut. Sinonimləri: Sübut – Mənası: Doğruluğunu göstərən dəlil, əsas. Nümunə: O, öz sözlərinin doğruluğunu...

İstinad Mənası: Əsasən, əsas götürülən şey, söykənilən şey, dəlil, sübut. Sinonimləri: Əsas – Mənası: Ən vacib, əhəmiyyətli hissə, dayağı. Nümunə: Məqalənin əsası tarixi faktlar idi. Dəlil – Mə...

Şəhadət Mənası: Şahidlik; bir hadisənin, hərəkətin və ya sözün doğru olduğunu təsdiq etmək, bildirmək; sübut; şəhadət vermək. Sinonimləri: Söhbət – Mənası: Danışıq, söhbət, müzakirə. Nümu...

Təsdiq Mənası: Sübut, əsas, dəlil kimi mənalarda işlənən söz. Sinonimləri: Sübut – Mənası: Hər hansı bir şeyin doğruluğunu göstərən dəlil. Nümunə: O, öz iddiasını dəlillərlə sübut etdi. Əsas – ...

Əsas Mənası: Səbəb, bəhanə, dəlil, sübut kimi mənalarda işlənən söz. Sinonimləri: Səbəb – Mənası: Nəyinəsə səbəb olan şey, hadisə, amil.Nümunə: Hadisənin baş verməsinin əsas səbəbi yağış idi. B...