İstisna
Mənası: Müəyyən qayda, qanun və ya hadisədən kənarda qalan, fərqlənən; müstəsna.
Sinonimləri:
- Müstəsna – Mənası: Başqalarından fərqlənən, ayırılan, nadir.
Nümunə: O, özünün müstəsna bacarığı ilə hamını heyran etdi. - İstismar – Mənası: Bəzi hallarda istisna kimi istifadə olunur, əsas mənası isə istifadə etmək, faydalanmaq deməkdir. Ancaq bəzi kontekstlərda istisna kimi də işlənə bilər.
Nümunə: Bu qayda yalnız bir istismar halında tətbiq olunmur. - Fərq – Mənası: Ayrılıq, fərqlilik. Bəzi hallarda istisna mənasında istifadə olunur.
Nümunə: Bu qayda bir neçə fərqlə qəbul edilə bilər. - Ayrılıq – Mənası: Bir şeydən ayrılma, fərqlənmə. Bəzi kontekstlərda istisna kimi işlənə bilər.
Nümunə: Onun halları ümumi qaydadan ayrılıq təşkil edir.
Qeyd: Sözün və sinonimlərinin dəqiq mənası kontekstdən asılı olaraq dəyişə bilər. Bəzi sinonimlər yalnız müəyyən hallarda "istisna" sözünün əvəzçisi kimi işlənə bilər.