Kök
Mənası: Bitkinin torpaqda olan, su və qida maddələrini soran hissəsi; əsas, başlanğıc.
Sinonimləri:
- Kökcüq – Mənası: Kiçik kök.
Nümunə: Bitkinin kökcüqləri torpağa möhkəm yapışmışdı. - Təməl – Mənası: Binanın, quruluşun torpaqda olan, dayaq olan hissəsi; əsas, başlanğıc.
Nümunə: Binanın möhkəm təməli var idi. - Əsas – Mənası: Ən vacib hissə, başlıca səbəb.
Nümunə: Problemin əsas səbəbi bu idi. - Mənşə – Mənası: Başlanğıc, yaranış yeri.
Nümunə: Bu sözün mənşəsi fars dilindədir.
Qeyd: "Kök" sözünün sinonimləri kontekstdən asılı olaraq müxtəlif məna çalarları əks etdirə bilər. Məsələn, "kök" bitkinin hissəsi, "təməl" bina üçün, "əsas" isə daha ümumi bir anlayış üçün işlədilə bilər.