Kök
Mənası: Bitkinin yeraltı hissəsi, torpaqda olan və bitkinin qidalanmasını təmin edən hissə.
Sinonimləri:
- Kök – Mənası: Bitkinin torpaqdakı hissəsi.
Nümunə: Ağacın kökü dərinə gedirdi. - Köklənmə – Mənası: Bitkinin kök salması.
Nümunə: Fidanı köklətmək üçün yaxşı torpaq seçmək lazımdır. - Əsas – Mənası: Bir şeyin başlanğıcı, əsasını təşkil edən hissə.
Nümunə: Problemin əsası yanlış anlaşılmada idi. - Mənşə – Mənası: Bir şeyin haradan başlandığı, kökü.
Nümunə: Bu sözün mənşəsi fars dilindədir.
Qeyd: Kök sözü və onun sinonimləri kontekstdən asılı olaraq müxtəlif məna çalarları daşıya bilər. Məsələn, "kök" sözü həm bitkinin hissəsi, həm də məsələnin əsası kimi işlənə bilər. Sinonimlərin seçimi də mətnin kontekstindən asılı olaraq dəyişə bilər.