Mənşə
Mənası: Köklər, əsaslar, başlanğıclar, yaranış yeri və ya səbəbi.
Sinonimləri:
- Kök – Mənası: Bitkinin yeraltı hissəsi, hər hansı bir şeyin əsasını təşkil edən hissə.
Nümunə: Ağacın kökü dərinə gedirdi. - Əsas – Mənası: Bir şeyin əsas hissəsi, dayağı, təməli.
Nümunə: Əsas məsələ bu deyildi. - Başlanğıc – Mənası: Bir hadisənin və ya prosesin ilk mərhələsi.
Nümunə: Layihənin başlanğıcı uğurlu oldu. - Kökən – Mənası: Mənşə, əcdad, mənşə yeri.
Nümunə: Onun kökəni qədim bir ailəyə gedib çıxır.
Qeyd: "Mənşə" sözü və onun sinonimləri kontekstdən asılı olaraq müxtəlif məna çalarları əldə edə bilər. Məsələn, "kök" daha çox fiziki bir əlaqəni ifadə edərkən, "başlanğıc" zaman və ardıcıllıq ilə əlaqəlidir. "Əsas" daha ümumi bir termindir və müxtəlif kontekstlərdə istifadə oluna bilər. "Kökən" isə daha çox soy-kök, əcdad mənasını verir.