Səciyyə
Mənası: Təbiət, xasiyyət, xarakter.
Sinonimləri:
- Təbiət – Mənası: İnsanın anadangəlmə xüsusiyyətləri, özünəməxsusluğu.
Nümunə: Onun təbiəti çox sakit və mehribandır. - Xasiyyət – Mənası: İnsanın əxlaqi və psixoloji xüsusiyyətlərinin məcmusu.
Nümunə: Pis xasiyyətli insanlarla ünsiyyət qurmaq çətindir. - Xarakter – Mənası: İnsanın davranışlarında özünü göstərən əsas xüsusiyyətlər.
Nümunə: Güclü xarakterə malik insan hər çətinliyin öhdəsindən gələ bilir.
Qeyd: "Səciyyə", "təbiət", "xasiyyət" və "xarakter" sözləri sinonim olaraq işlənsələr də, kontekstdən asılı olaraq məna çalarlarında fərqlər ola bilər. Məsələn, "təbiət" daha çox anadangəlmə xüsusiyyətlərə, "xasiyyət" əxlaqi tərəfə, "xarakter" isə davranışlardakı davamlılığa işarə edə bilər.