Sübut
Mənası: Dəlil, əsas, isbat.
Sinonimləri:
- Dəlil – Mənası: Hər hansı bir iddianı, fikri sübut etmək üçün istifadə olunan fakt, arqument və ya sübut.
Nümunə: O, öz iddiasını əyani dəlillərlə sübut etdi. - Əsas – Mənası: Bir şeyin əsasını təşkil edən, onun möhkəmliyini təmin edən şey; səbəb, səbəbkar.
Nümunə: Bu qərarın əsasını onun hesabatı təşkil edirdi. - İsbat – Mənası: Hər hansı bir şeyin doğru olduğunu sübut etmək, təsdiq etmək.
Nümunə: O, riyazi teoremi isbat etdi.
Qeyd: "Sübut", "dəlil", "əsas" və "isbat" sözləri bəzi hallarda bir-birinin sinonimi kimi işlənə bilsələr də, kontekstdən asılı olaraq məna çalarlarında fərqlər ola bilər. Məsələn, "əsas" daha çox bir şeyin səbəbini və ya əsasını ifadə edərkən, "dəlil" daha çox konkret faktları və ya sübutları ifadə edir.