Tabe
Mənası: Asılı, itaətkar, boyun əymiş, tabe olan.
Sinonimləri:
- Asılı – Mənası: Bir şeydən və ya kimsədən asılı olan, bağlı olan.
Nümunə: Hər şey onun qərarından asılı idi. - İtaətkar – Mənası: Əmrlərə tabe olan, itaət edən.
Nümunə: İtaətkar əsgər əmri yerinə yetirdi. - Boyunəymiş – Mənası: Öz iradəsini başqasının iradəsinə tabe etmiş, boyun əymiş.
Nümunə: O, qəddar hökmdarın boyunəymiş xalqından idi. - Tabe olan – Mənası: Başqasına tabe olan, onun əmrlərinə tabe olan.
Nümunə: O, qanunlara tabe olan bir vətəndaşdır.
Qeyd: Sözün və sinonimlərinin məna çalarları kontekstdən asılı olaraq dəyişə bilər. Məsələn, "tabe" sözü həm hörmətli bir tabeçiliyi, həm də məcburi bir tabeçiliyi ifadə edə bilər.