Zəifləmə
Mənası: Halsızlaşma, qüvvənin azalması, xəstəlik və ya digər səbəblərdən bədənin zəifləməsi.
Sinonimləri:
- Halsızlaşma – Mənası: Gücün, enerjinin itirilməsi, yorğunluq.
Nümunə: İsti havadan halsızlaşmışdı. - Üzgünləşmə – Mənası: Bədəninin zəifləməsi, enerjisinin tükənməsi.
Nümunə: Xəstəlik onu xeyli üzgünləşdirmişdi. - Sönmə – Mənası: Enerjinin, canlılığın azalması.
Nümunə: Uzun müddətli iş onu sönmüş və zəif etmişdi. - Zəifləyib qalmaq – Mənası: Zəif vəziyyətdə qalmaq.
Nümunə: Xəstəlikdən sonra uzun müddət zəifləyib qaldı.
Qeyd: Zəifləmə və onun sinonimlərinin məna çalarları kontekstdən asılı olaraq dəyişə bilər. Məsələn, "üzgünləşmə" daha çox fiziki zəiflikdən, "sönmə" isə həm fiziki, həm də mənəvi tükənmədən bəhs edə bilər.