Ardıc (Juniperus) – sərvkimilər fəsiləsinə (Cupressaceae) aid, iynəyarpaqlı, əksər hallarda həmişəyaşıl bitkilər cinsidir. Dünyanın mülayim və subtropik bölgələrində geniş yayılmışdır. Ardıclar kol və ya ağac formasında ola bilər, hündürlüyü bir neçə metrdən onlarla metrə qədər dəyişə bilər. Onların xarakterik xüsusiyyəti iynəvari və ya pulcuqvari yarpaqlarıdır. Ardıc növlərinin böyük müxtəlifliyi mövcuddur, hər biri özünəməxsus morfoloji və ekoloji xüsusiyyətləri ilə seçilir.
Ardıcların əksəriyyəti quru, qayalıq ərazilərdə, qumlu torpaqlarda və hətta dağlıq bölgələrdə bitir. Torpağa və iqlim şəraitinə uyğunlaşma qabiliyyətləri yüksəkdir. Bəzi növləri dəniz səviyyəsindən yüksək yüksəkliklərdə, digərləri isə aşağı ərazilərdə rast gəlinir. Onların kökləri torpağa möhkəm yapışır və eroziyanın qarşısını almağa kömək edir. Bu səbəbdən də ardıçlar landşaftın formalaşmasında mühüm rol oynayırlar.
Ardıc meyvələri (qozaları) kiçik, ətli, bəzən isə quru olur və qida, ətir və tibb sənayesində geniş istifadə olunur. Ardıc giləmeyvələri ədviyyat kimi istifadə edilir, cin, vermut və digər spirtli içkilərin hazırlanmasında əsas komponentlərdən biridir. Bundan əlavə, ardıc ağacından əşyaların hazırlanması, mebel istehsalı və bəzək əşyaları üçün istifadə edilir. Ardıcın müalicəvi xüsusiyyətləri də məlumdur. Onun bəzi növləri antiseptik, sidikqovucu və antiinflamatuar təsirə malikdir.
Ardıc bitkisi ekoloji baxımdan da çox əhəmiyyətlidir. Çox sayda quş və heyvan növü onun meyvələrindən qidalanır, həmçinin ardıc kolları onlara sığınacaq verir. Ardıc meşələri biomüxtəlifliyin qorunması üçün əhəmiyyətli ərazilərdir.