Arqotizm [fr. argot] dilçilikdə ədəbi dilə arqodan – yəni sosial qrupların, peşəkarların və ya cinayətkarların gizli dillərindən – keçmiş söz və ya ifadələri bildirir. Sadəcə olaraq, arqotizm ədəbi dilə “sirayət etmiş” arqo sözüdür. Bu keçid prosesi zamanla baş verir və əvvəlcə arqotizmin mənası əsas qrup tərəfindən tam anlaşılsa da, sonradan geniş auditoriyada yayılaraq mənasında dəyişikliklər ola bilər.
Arqotizmlərin ədəbi dilə daxil olması dilin dinamikliyini və inkişafını göstərir. Cəmiyyətdəki müxtəlif qrupların dilləri ilə ədəbi dil arasında qarşılıqlı təsir baş verir. Arqotizmlər ədəbi dilə zənginlik qatır, onun ifadə imkanlarını genişləndirir və bəzən də məcazlı ifadələrə yeni mənalar gətirir. Məsələn, bir zamanlar yalnız müəyyən bir qrup tərəfindən istifadə olunan bir söz zamanla geniş yayılaraq ədəbi dilin ayrılmaz hissəsinə çevrilə bilər.
Lakin, arqotizmlərin ədəbi dilə daxil olması həmişə problemsiz olmur. Bəzi arqotizmlər ədəbi dilin norma və qaydalarına zidd ola bilər və ya onların mənası zamanla dəyişərək başqa mənalar kəsb edə bilər. Bu səbəbdən arqotizmlərin ədəbi dilə inteqrasiyası diqqətlə izlənilməli və onların düzgün istifadəsi üçün müvafiq qaydalar müəyyənləşdirilməlidir. Arqotizmlərin ədəbi dilə daxil olması dilin təkamülünün təbii bir prosesidir, lakin bu prosesin nəzarətsiz qalması dilin saflığını və aydınlığını pozmaq təhlükəsi yaradır.
Ümumiyyətlə, arqotizmlər dilin maraqlı və dinamik bir hissəsidir. Onlar dilin tarixini, cəmiyyətin strukturunu və insanların ünsiyyət qurma üsullarını öyrənmək üçün qiymətli məlumatlar təqdim edir. Arqotizmlərin təhlili dilin canlılığını və dəyişkənliyini daha yaxşı anlamağa kömək edir.