Artıqraq (zərf, köhnəlmiş) – Hər kəsdən, hər şeydən daha çox, üstün dərəcədə. “Artıq” sözünün üstünlük bildirən intensivləşdirilmiş, qüvvətləndirilmiş formasıdır. Yalnız ədəbiyyat əsərlərində, xüsusilə də klassik ədəbiyyat nümunələrində rast gəlinir. Müasir Azərbaycan dilində istifadə olunmur, lakin ədəbi mətnləri başa düşmək üçün onun mənasını bilmək vacibdir. "Artıqraq" sözü, mövzuya daha çox, diqqəti daha yüksək dərəcədə cəlb etmək üçün istifadə olunur.
Füzuli misalında olduğu kimi, "Artıqraq" sözü həm miqdarca, həm də dərəcəcə üstünlüyü ifadə edir. Burada şair "kim olam bu dərdə artıqraq giriftar" deyərək, dərdin ağırlığına, kədərə daha çox məruz qalan şəxsi vurğulayır. Beləliklə, söz sadəcə "daha çox" mənasını verməklə kifayətlənməyib, emosional rənglənmiş, şairin hisslərini daha aydın ifadə edən bir vasitə kimi çıxış edir.
Müasir dilə daha yaxın bir izahla desək, "artıqraq" sözü "əsasən", "xüsusilə", "hər şeydən çox" kimi ifadələrlə əvəz oluna bilər, lakin bu əvəzetmələr sözün orijinal ifadə gücünü tam olaraq verə bilməz. Çünki "artıqraq" sözü tarixi bir dil qatını özündə əks etdirir və klassik ədəbiyyatın xüsusi üslubuna xasdır.
Qısacası, "artıqraq" sözü, ədəbi dilin zənginliyini və ifadə imkanlarını göstərən, köhnəlmiş, lakin mənalı və təsirli bir ifadədir.