Arzukeş (fars. əsilli) sözü, sadəcə "arzulayan" mənasından daha geniş bir məna spektrini əhatə edir. Lüğətlərdəki "arzu çəkən, ürəkdən istəyən, arzulayan, bir şeyin həsrətində olan" tərifləri, arzukeş insanın daxili halını yalnız qismən ifadə edir.
Arzukeş, öz arzularına can atan, onları gerçəkləşdirmək üçün səy göstərən, hətta bəzən bu yolda müəyyən risklərə belə hazır olan bir şəxsiyyətdir. Onun arzusu sadəcə bir istək deyil, həyatının mühüm bir hissəsini, bəlkə də məqsədini təşkil edən bir amildir. Bu, passiv bir "arzulama" deyil, aktiv bir "arzulama"dır.
Arzukeş insanın arzusu, onun həyatının rəngidir, enerjisinin mənbəyidir. Bu arzu, onu hərəkətə gətirir, yeni hədəflər qoymasına və maneələri aşmasına kömək edir. Hətta arzusu reallaşmasa belə, arzukeş insan, o prosesdə özünü inkişaf etdirir, təcrübə qazanır və həyatdan daha çox zövq alır.
Fars dilindən gələn bu söz, özündə Şərq mədəniyyətinin arzu və istəklərə olan münasibətini də əks etdirir. Şərq ədəbiyyatında arzu, həmişə passivitye deyil, fəallığa, mübarizəyə, səylərə bağlı olaraq təsvir olunub. Beləliklə, "arzukeş" sözü, sadəcə bir söz olmaqdan daha çox, bir mədəniyyətin, bir dünyagörüşünün təcəssümüdür.
Nəticədə, arzukeş insanı sadəcə arzulayan deyil, həm də aktiv, hədəf yönümlü və öz arzularının gerçəkləşməsi üçün mübarizə aparan bir şəxs kimi təsəvvür etmək daha düzgündür.