Arzuman (kohnə Azərbaycan türkcəsindən) sözü, istək, ürək arzusu, məqsəd və ya məram kimi tərcümə edilə bilər. Müasir Azərbaycan dilində daha az işlənsə də, köhnə ədəbiyyat nümunələrində tez-tez rast gəlinir. Sözün kökü, "arzulamaq" felindən gəlir və dərin bir emosional yük daşıyır. Sadə bir "istək"dən fərqli olaraq, arzuman daha çox qəlbin dərinliklərindən qaynaqlanan, insanın həyatında mühüm rol oynayan bir istəyi ifadə edir. Bu, həyat məqsədinin, əlçatmaq istənilən idealın, ya da canla başla arzu olunan bir şeyin ifadəsidir.
Misal olaraq verilən "Çənlibel oylağım, Qırat dayağım; At minmədən arzumanım qalmadı" misrasında arzuman, şairin at minmək istəyini ifadə edir. Lakin bu sadə bir istək deyil; at minmək, onun üçün bir məram, bir hədəfdir, hətta bir növ azadlıq və ya müəyyən bir məqsədə çatmaq üçün vacib bir vasitədir. Bu misal, arzuman sözünün sadə istəkdən fərqlənən gücünü və əhəmiyyətini göstərir.
Arzuman, həm də müəyyən bir məqsədə çatmaq üçün göstərilən səy və əzmkarlığı da özündə əks etdirə bilər. Bu baxımdan, arzuman sadəcə bir istək deyil, həm də bu istəyə çatmaq üçün mübarizə aparmağı, çətinlikləri dəf etməyi və inadkarlığı təcəssüm etdirir. Ona görə də bu söz, qədim şeirlərdə və ədəbiyyatda daha çox dramatik və emosional səhnələrdə istifadə olunmuş, müasir dilin daha neytral istək sözündən fərqlənir.
Qısacası, arzuman sözü, müasir dilə nisbətən daha zəngin mənalı və köhnə bir ifadədir. O, sadə bir istəkdən fərqli olaraq, qəlbdən gələn bir arzu, həyat məqsədi, və əzmkarlıqla arzu olunan hədəfə çatmaq üçün göstərilən səyləri əks etdirir.