Asım-asım sözü, əsasən şifahi nitqdə işlənən, "dəyərək, yetişərək, səliqə ilə, gözəl bir surətdə asılmaq, sallanmaq" mənasını ifadə edən bir ifadədir. Bu, sadəcə "asılmaq" feli ilə ifadə oluna bilməyən daha incə, daha estetik bir mənzərəni canlandırır.
Sözün kökünə nəzər salsaq, "asılmaq" fiilinin təkrarlanan forması olduğunu görərik. Təkrarlanan forma, hərəkətin təkrarlanmasını, davamlılığını və ya artan şiddətini vurğulayır. Beləliklə, "asım-asım" sadəcə cismin asılı vəziyyətdə olmasını deyil, həm də onun incə, nəfis və harmonik şəkildə asılı vəziyyətdə olmasını, bəzən isə hərəkətə gələrək, incə şəkildə yellənməsini ifadə edir.
Misal üçün, "Yaz girəndə bu bağçanın çiçəkləri bir-birinə qarışır, asım-asım..." cümləsində, çiçəklərin sadəcə asılı vəziyyətdə olmadığı, həm də çoxluğunun, rəngarəngliyinin və incə şəkildə sallanan hərəkətinin gözəl bir mənzərə yaratdığı təsvir edilir. "Asım-asım" sözü burada mənzərənin estetik təsirini artırır, oxucuya daha canlı və dəqiq bir təsəvvür verir.
Ümumiyyətlə, "asım-asım" sözü, məcazlı mənada da istifadə oluna bilər. Məsələn, "fikirləri asım-asım idi" ifadəsi, şəxsin fikirlərinin səliqəli, sistemli və bir-birinə bağlı olmadığını, dağınıq olduğunu ifadə edə bilər. Bu isə sözün məna genişliyini göstərir.