Astaqaçan sözü Azərbaycan dilində "asta gedən, iti yeriməyən, ləngiyən" mənasında işlənir. Lüğətlərdəki bu qısa izah, sözün ifadə etdiyi mənanın tam dərinliyini əks etdirmir. Astaqaçan yalnız fiziki ləngiməyi deyil, həm də hərəkətlərdə, qərarlarda, reaksiyalarda göstərilən yavaşlığı, tərəddüdü və sükunəti ifadə edir. Söz, fiziki məhdudiyyəti olan bir şəxsi təsvir etməklə yanaşı, tənbəl, fəal olmayan, əzmsiz insanları da ifadə edə bilər. Bu mənada astaqaçan sözü, şəxsin həm fiziki, həm də mənəvi tərəflərini əhatə edir.
Astaqaçanlıq, əksər hallarda tənqid olunan bir xüsusiyyət kimi qəbul edilir. "Astaqaçan namərddi" məsəli də bunu təsdiq edir. Bu məsəl, astaqaçanlığın cəsarətsizlik, qətiyyətsizlik və zəiflik kimi mənfi xüsusiyyətlərlə əlaqələndirildiyini göstərir. Yavaşlıq bəzən səbr və diqqətliliklə əlaqələndirilə bilsə də, astaqaçanlıqda bu müsbət aspektlər yoxdur; əksinə, tənbəllik, eyni zamanda qeyri-ciddilik və məsuliyyətsizlik nəzərdə tutulur.
Maraqlıdır ki, "astaqaçan" sözü yalnız insanlara deyil, həm də proseslərə və hadisələrə tətbiq oluna bilər. Məsələn, "astaqaçan inkişaf", "astaqaçan iş" ifadələri bir işin, prosesin çox yavaş və sürətlənmədən getdiyini bildirir. Beləliklə, sözün istifadə dairəsi daha genişdir və müxtəlif kontekstlərdə fərqli mənalar kəsb edə bilər.
Nəticə olaraq, "astaqaçan" sözü sadəcə "ləngiyən" kimi tərcümə edilməməlidir. O, daha mürəkkəb bir məna daşıyır və həm fiziki, həm də mənəvi tərəfləri əhatə edərək, tənqid olunan bir xarakter xüsusiyyətini ifadə edir.