Alienasiya
Mənası: [lat. alienation "yadlaşma"] Hüquq elmində əmlakın öz sahibi tərəfindən özgəninki edilməsi, yəni başqasına satılması, girov qoyulması və ya başqa bir şəkildə verilməsi prosesi. Daha geniş mənada, alienasiya bir şeydən, məsələn, əmlakdan, hüquqdan və ya hətta sosial qrupdan uzaqlaşma, əlaqənin kəsilməsi və ya yadlaşma kimi də başa düşülə bilər. Bu termin həm də psixologiya və sosiologiyada insanın öz həyatı, əməlləri və ya sosial çevrəsi ilə əlaqəsinin zəifləməsi və ya itməsi kimi istifadə olunur. Hüquqi mənada istifadə edildiyi zaman alienasiya müəyyən qanun və qaydalarla tənzimlənir və əmlakın verilməsinin qanuni olmasını tələb edir. Belə ki, əmlakın alienasiyası qanunsuz üsullarla (məsələn, oğurluq yolu ilə) baş verərsə, bu cinayət məsuliyyətinə səbəb ola bilər.
Mənbəyi: Latın dilindən "alienation" sözündən götürülmüşdür. "Alienation" sözü "yadlaşma", "özgəninki etmə" mənasını verir.