Dialeksiya
Mənası: [yun. δ (dia- önşəkilçisi) ―arasında" + ιέμηο "nitq"] 1. dilç. Müqayisəli dilçilikdə dillər arasında sözlərdə olan uyğunsuzluq. Dialeksiya, əsasən, etimologiya və səs qanunlarının tədqiqatında istifadə olunan bir termindir. Müxtəlif dillərdə eyni kökdən əmələ gəlmiş sözlərin zaman keçdikcə fonetik və morfoloji dəyişikliklərə məruz qalması nəticəsində meydana çıxan fərqləri izah edir. Bu fərqlər, sözlərin səs tərkibində, qrammatik quruluşunda və hətta məna çalarlarında özünü göstərə bilər. Dialektoloji tədqiqatların əsasını təşkil edən bu anlayış, dillərin tarixi inkişafını izləmək və qohumluq əlaqələrini müəyyən etmək üçün çox əhəmiyyətlidir. Müxtəlif dillərin leksikasını müqayisə edərək onların tarixi əlaqələrini və ümumi əcdad dilini müəyyən etmək mümkündür.
Mənbəyi: Yunan dilindən mənşəlidir. "Dia" önşəkilçisi "arasında" mənasını, "lektos" isə "nitq" mənasını verir.