Elektrodiaqnostika
Mənası: Tibbdə, elektrik cərəyanının müxtəlif növləri (qalvanik, farad, induksiya və s.) vasitəsilə sinir-əzələ sisteminin funksiyalarının, xüsusilə də oyanıqlığının, həmçinin sinir və əzələ sisteminin zədələnmə xarakterinin və dərəcəsinin müəyyən edilməsi üsullarının və proseslərinin ümumi adı. Elektrodiaqnostika müayinələri əsəb sisteminin müxtəlif xəstəliklərinin diaqnostikasında, eləcə də əzələ-skelet sisteminin patologiyalarının aşkarlanmasında geniş istifadə olunur. Bu üsullar həm də əməliyyatdan əvvəl və sonra pasiyentin vəziyyətinin qiymətləndirilməsində, müalicənin effektivliyinin izlənməsində və proqnozlaşdırmada mühüm rol oynayır. Müayinə zamanı əldə edilən nəticələr həkimə xəstəliyin səbəbini, yerini və yayılma dərəcəsini müəyyən etməyə kömək edir. Elektrodiaqnostika müxtəlif cihazlar, o cümlədən elektromioqraf, elektroensefaloqraf və digər ixtisaslaşdırılmış avadanlıqlar vasitəsilə aparılır.
Mənbəyi: Sözün əsası yunan sözü olan "ἤλεκτρον" (elektron - kəhrəba) və "διάγνωσις" (diaqnosis - müəyyən etmə, tanıma) sözlərindən yaranmışdır. "Elektron" sözü elektrik enerjisinin ilkin tədqiqatlarında kəhrəbanın statik elektrik yükü daşıması ilə əlaqədar istifadə olunub. "Diaqnostika" isə tibbi termin olaraq xəstəliyin müəyyən edilməsi prosesini bildirir. Beləliklə, "Elektrodiaqnostika" termini elektrik enerjisi istifadə edilərək aparılan diaqnostik müayinələri ifadə edir.