Aşıq (is. ): Azərbaycan xalq musiqisinin ənənəvi ifaçı-yaradıcısı. Sadəcə oxuyan və ya çalan bir ifaçı deyil, eyni zamanda şeir (söz) bəstələyən, özünün ifa etdiyi musiqinin sözlərini qələmə alan, həm musiqiçi, həm şair, həm də hekayəçi rolunu oynayan bir sənətkar. Aşıq, söz, musiqi və hərəkətin vəhdəti ilə seçilir. Onların ifaları sadəcə musiqi və şeirdən ibarət olmayib, eyni zamanda rəqs və improvizasiya elementlərini də ehtiva edir. Aşıqlar əsrlər boyu Azərbaycan xalqının mədəni irsinin qorunmasında, tarixinin və həyat tərzinin əks olunmasında mühüm rol oynamışdırlar.
Aşıqlar, öz yaradıcılıqlarında, sevgi, qəhrəmanlıq, vətən sevgisi, sosial ədalətsizlik kimi müxtəlif mövzuları əhatə edirlər. Onların şeirləri, əsasən, bayatı, qoşma, gəraylı kimi şeir formalarında yazılır və ifa olunur. Aşıq musiqisi, saz adlanan milli çalğı aləti ilə müşayiət olunur. Sazın səsi və aşığın səsi bir-birini tamamlayır, musiqinin ifadə gücünü artırır.
Aşıq mədəniyyəti, Azərbaycanın mədəniyyət xəzinəsinin ayrılmaz bir hissəsidir və UNESCO-nun qeyri-maddi mədəni irs siyahısına daxil edilmişdir. “Neylim-neylim” ifadəsi isə aşıqların ifalarının sonunda, sözlərinin tükəndiyi zaman istifadə etdikləri, bir növ bağlayıcı ifadədir və dinləyicilərə ifanın bitdiyini bildirir. Bu ifadə, aşıq sənətinin dərin köklərə malik olduğunu və uzun bir tarixi ənənəni özündə əks etdirdiyini göstərir.
Ümumiləşdirərək demək olar ki, aşıq, Azərbaycan mədəniyyətinin canlı və davamlı bir simvoludur. Onların yaradıcılığı, nəsildən-nəsilə ötürülən və zamanın sınağından keçmiş dəyərli bir irsi təmsil edir.