Aşqal sözü Azərbaycan dilində əsasən qoyunlar üçün işlədilən bir sifətdir. Lüğətlərdə sadəcə "arıq, döllüyə yaramayan (qoyun)" kimi tərif olunsa da, bu sözün arxasında daha çox məna və nüans gizlənir.
"Aşqal" olan bir qoyun yalnız arıq deyil, həm də zəif, solğun, həyat qüvvəsindən məhrum görünür. Onun bədəni əzələsiz, sümükləri aydın görünür, yunları solğun və cansızdır. Dölyenməyə yaramayan kimi tərifi, qoyunçuluq baxımından onun reproduktiv qabiliyyətinin zəif olduğunu, sağlam nəsil verə bilməyəcəyini göstərir. Bu vəziyyət qeyri-kafi qidalanma, xəstəlik və ya genetik amillərdən qaynaqlana bilər.
Maraqlı bir tərəfi də budur ki, "aşqal" sözü sadəcə fiziki vəziyyəti deyil, həm də qoyun sürüsündəki sosial statusu haqqında da məlumat verə bilər. Sürünün daha güclü və sağlam fərdləri tərəfindən kənarda qoyula bilən, qida və qayğıya az erişə bilən bir qoyun "aşqal" ola bilər. Beləliklə, bu söz bir qədər də sosial geriyəqalmışlığı ifadə edə bilər.
Ümumiyyətlə, "aşqal" sözü, qoyunçuluqla məşğul olanlar üçün heyvanın sağlamlığı, qidalanması və reproduktiv qabiliyyəti haqqında tez bir zamanda məlumat verən işlək bir termindir. Onun arxasında gizlənən daha geniş mənaları isə sözün tarixini və qoyunçuluq təcrübəsini daha dərindən araşdırmaqla anlamaq mümkündür.