Atadanqalma sifəti, əsasən miras yolu ilə atadan övlada keçən, nəsildən-nəsil davam edən, qədim və tarixi dəyəri olan şeylər üçün işlənir. Sadəcə, fiziki əşyaların deyil, həm də adət-ənənələrin, vərdişlərin, hətta xarakter xüsusiyyətlərinin atadan oğula, nəsildən-nəsilə ötürülməsini ifadə edə bilər. Məsələn, "ata-baba yurdu", "atadanqalma sənət", "ata danqalma əxlaq" kimi ifadələr bu sözün daha geniş mənasını əks etdirir.
Lüğətdəki "ata-danqalma ev" nümunəsi fiziki bir mirasın – evin – nəsillər boyu qorunub saxlanılmasını göstərir. Lakin, bu ev sadəcə daş və kərpicdən ibarət bir bina deyil, eyni zamanda ailənin tarixinin, xatirələrinin, köklərinin simvoludur. Bu evdə yaşayan hər bir nəsil öz izini buraxır, ona yeni xatirələr əlavə edir, beləliklə, ev yalnız fiziki bir quruluşdan daha çox, bir ailənin canlı tarixinə çevrilir.
Hacı Məcidin Diyallı kəndindəki "iki-üç dənə balaca örtülüdən ibarət" atadanqalma evi, sadəliyinə baxmayaraq, zəngin bir tarixi və mədəni irsi özündə ehtiva edir. Bu sadəlik, bəzən, ata-babalardan qalan var-dövlətin material dəyərindən daha çox, ailənin saflığını, davamlılığını və əzmini ifadə edir.
Beləliklə, "ata-danqalma" sözü sadə bir sifət olmaqdan çıxaraq, ailənin tarixi, mədəniyyəti, dəyərləri və davamlılığı ilə bağlı daha dərin bir məna daşıyır. Bu söz, keçmişlə bu gün arasındakı əlaqəni, nəsillərin bir-birinə bağlılığını və mirasın əhəmiyyətini vurğulayır.