Mənası: İstifadə hüququ, istismar hüququ. Əşya hüququnun xüsusi bir növü olub, müəyyən edilmiş həddə özgənin əşyasından istifadə etmək və ya onun mülkiyyətçisinə müəyyən məhdudiyyətlər qoymaq hüququdur. Bu hüquq mülkiyyət hüququndan ayrıdır və mülkiyyətçinin iradəsindən asılı olmayaraq mövcud olur. Servitut daşınmaz əmlaka aid olur və əmlakın özü ilə birlikdə keçir. Servitut hüququ müəyyən bir məqsəd üçün verilir və bu məqsəd dəyişdirildikdə və ya aradan qaldıqda servitut hüququ da öz qüvvəsini itirir. Məsələn, qonşu ərazidən yol keçmək hüququ, su mənbəyindən istifadə etmək hüququ servitut nümunələridir. Servitut müqavilə ilə, vəsatət yolu ilə və ya qanunla yarana bilər.
Mənbəyi: Latın dilindən götürülmüşdür. Servitutis sözü "tabeçilik", "asılılıq" mənalarını verir. Azərbaycan dilinə hüquq terminologiyası vasitəsilə daxil olmuşdur.