Atlaz, farsca mənşəli bir söz olub (atlas), ipək parçaların ən dəyərli və gözəl növlərindən biridir. Üzünün xarakterik hamarlığı və parlaqlığı ilə seçilir. Bu parlaqlıq, ipəyin toxunması zamanı xüsusi bir texnikanın – atlaz toxumasının – nəticəsidir. Atlaz toxumasında ipək sapları səthi sıx örtməklə, işıq əks etdirmə qabiliyyətini artırır və parıltılı, lüks bir görünüş yaradır.
Tarixən atlaz, varlı və nüfuzlu siniflər tərəfindən geyimlərdə və digər dəyərli əşyalarda istifadə olunmuşdur. Onun incəliyi, rahatlığı və zərif görünüşü həmişə dəbdə olmuşdur. Müxtəlif rəng və naxışlarda hazırlanan atlaz, həm geyimlərin, həm də mebellərin, pərdələrin bəzədilməsində geniş istifadə olunur.
Aşıq Hüseynin misrasında da görüldüyü kimi, atlazın keyfiyyətinə və rənginə xüsusi önəm verilir. "Get atlazın yaxşısından; Yaşılından da al gətir!" misrası, atlazın qiymətli və seçici bir parça olduğunu vurğulayır. Bu misra həm də atlazın müxtəlif növlərinin mövcudluğunu və keyfiyyət fərqlərini göstərir. Yəni, sadəcə ipək parça deyil, toxuma üsuluna, ipəyin keyfiyyətinə görə də müxtəlif növləri vardır.
Müasir dövrdə də atlaz toxuması öz aktuallığını qoruyub saxlayır. Texnologiyanın inkişafı ilə birlikdə, müxtəlif sintetik liflərdən də atlaz parçalar istehsal olunur. Lakin, həqiqi ipək atlaz hələ də özünəməxsus gözəlliyi və keyfiyyəti ilə seçilir və dəyərli bir parça olaraq qalır.