Avazə (fars mənşəli söz) - Avaz sözünün sinonimi olaraq istifadə olunan bir termindir. Lüğətlərdə sadəcə "avaz"a istinad edilməsinə baxmayaraq, "avazə"nin özünəməxsus bir incəliyi və istifadə kontekstindən asılı olaraq məna çalarlarının dəyişməsi mümkündür. "Avaz" sadəcə səs, nəğmə deməkdirsə, "avazə" daha çox duyğulu, ruhani, hətta ilahi bir nəğməni, səsi ifadə edə bilər. Bu fərq, əsasən poetik ifadələrdə daha aydın görünür.
Xətai misalında "eşq avazəsi" ifadəsi sadəcə "eşq nəğməsi" deyil, daha dərin bir məna daşıyır: eşqdən doğan, eşqi özündə əks etdirən, eşqin ruhani bir tərəfini ifadə edən səs, nəğmə. Bu, sadəcə musiqinin səsi deyil, eşqin özü kimi təsvir edilən, eşqin həqiqətinə işarə edən bir simvoldur. Sözün "eşq" ilə birlikdə istifadəsi onun mənasını daha da zənginləşdirir.
İkinci misalda isə "avazeyi-eşqim" ifadəsi (eşqimizin avazı) ney kimi yüksək, uca bir eşq nəğməsini, eşqin ruhani bir tərəfini, dərin və təsirli bir ifadəni təmsil edir. Neyin mistik və ilahi bir alət kimi qəbul edilməsi, "avazə"nin mənasına mistik və ruhani bir çalar əlavə edir. Beləliklə, "avazə" sadəcə səs deyil, həm də duyğu, ruhiyyə, hətta ilahi bir ilham mənbəyi kimi qəbul edilə bilər.
Nəticə olaraq, "avazə" sözü "avaz"ın sinonimi olmasına baxmayaraq, poetik və mistik kontekstlərdə daha zəngin, daha duyğu yüklü, daha dərin bir məna kəsb edir. O, sadəcə bir səsi deyil, həm də duyğuların, ruhun, hətta ilahi bir varlığın ifadə vasitəsidir.