Avazımış sözü Azərbaycan dilində rənginin solması, canlılığını itirməsi mənasında işlənir. Sadəcə "solmuş" demək deyil, daha çox rəngin əvvəlki parlaqlığını, canlınığını tamamilə itirərək, sanki "sönmüş", "tükənmiş" bir hala gəldiyini ifadə edir. Bu, sadəcə rəng dəyişikliyi deyil, əvvəlki canlılığın, şövqün, həyatin itirilməsi ilə əlaqələndirilir.
Misal olaraq, "avazımış çiçək" deyəndə, sadəcə solmuş çiçəkdən daha çox, həyat qüvvəsini tamamilə itirərək solmuş, sanki canı çıxmış çiçəkdən bəhs olunur. Bu, rəngin solması ilə yanaşı, ümumi bir tənəzzül və zəifləməni də ifadə edə bilər.
Sözün etimologiyası haqqında dəqiq məlumat olmasa da, "avaz" sözünün kökü ilə əlaqələndirilə bilər. Avaz səs, nəğmə mənasını daşıdığı üçün, avazımış, rəngin "səsi", "nəğməsi"nin susması, canlılığının itməsi kimi də şərh oluna bilər. Yəni, rəngin özünün ifadə etdiyi canlılıq və parlaqlıq yoxa çıxmışdır.
Cəlalzadə Dəmirovun avazımış sifətinə baxdı cümləsində isə, sifətin rənginin solması ilə yanaşı, ümumi bir yorgunluq, xəstəlik və ya əzab çəkmənin izlərini də ifadə etmək istənir. Bu, yalnız fiziki rəng deyil, həm də emosional və ya ruhi bir hala işarədir.
Beləliklə, avazımış sadəcə bir sinonim deyil, özünəməxsus bir çalar, duyğu və məna daşıyan zəngin bir sözdür.