Ayaqüstülük sözü, Azərbaycan dilinin zəngin leksikasında qonaqpərvərlik və hörmət anlayışlarını əks etdirən maraqlı bir termindir. Sadəcə “məclisdə, qonaqlıqda qonaqlara xidmət etmə” mənası ilə kifayətlənməmək lazımdır. Çünki ayaqüstülük, passiv bir xidmət deyil, əslində qonağa göstərilən diqqət və qayğının, səmimiyyətin və hörmətin ifadəsidir. Bu, yalnız fiziki bir hərəkət deyil, mədəniyyətimizin ayrılmaz bir hissəsini təşkil edən bir davranış nümunəsidir.
Ayaqüstülük etmək, qonağın rahatlığını təmin etmək, ehtiyaclarını ödəmək, söhbətə qoşulmaq və ona xoş anlar yaşatmaq üçün səy göstərmək deməkdir. Bu, qonağın önünə sadəcə yemək və içki qoyub geri çəkilmək mənasına gəlmir. Ayaqüstülük, qonaqla ünsiyyət qurmaq, onunla maraqlanmaq, söhbətə can atmaq, dəstək olmaq və ümumiyyətlə, xoş bir mühit yaratmaq üçün sərf edilən vaxt və enerjidir. Beləliklə, ayaqüstülük, sadəcə bir xidmət deyil, həm də bir sənətdir.
Tarix boyu Azərbaycanın qonaqpərvər xalqı kimi tanınması, məhz belə səmimi və qayğıkeş ayaqüstülük adətlərinin nəticəsidir. Qonağa göstərilən bu xüsusi diqqət və hörmət, qədim ənənələrimizin əsasını təşkil edir və bu gün də cəmiyyətimizin vacib bir hissəsini təşkil edir. Ona görə də, ayaqüstülük sözünün mənasını anlamaq üçün, sadəcə lüğəti deyil, həm də Azərbaycan mədəniyyətini dərk etmək lazımdır.
Qısacası, ayaqüstülük, sadəcə bir söz deyil, bir mədəniyyət, bir ənənə, bir qəlbdən gələn səmimiyyət və qonaqpərvərliyin təcəssümüdür.