Ayaqyolu: Təbii ehtiyacları (böyük və ya kiçik) qarşılamaq üçün nəzərdə tutulmuş yer. Bu, sadəcə bir fizioloji funksiyanın yerinə yetirildiyi məkan deyil, həm də tarixən və mədəniyyətcə müxtəlif əhəmiyyətlər daşıyan bir konsepsiyadır. Müasir dövrdə ayaqyolu termini əsasən ictimai yerlərdəki tualetləri, abdəstxanaları və rahatxanaları ifadə edir. Lakin, bu sözün kökü daha geniş bir mənaya malikdir və təbii ehtiyacların ödənildiyi istənilən yeri – meşəlikdə bir künc, çöl ərazisi və ya evdəki tualet otağını əhatə edə bilər.
Ayaqyolu anlayışı təkcə fiziki bir yer kimi deyil, həm də mədəniyyətə və sosial normalara bağlı olaraq müxtəlif simvolik mənalar daşıyır. Məsələn, bəzi mədəniyyətlərdə ayaqyolu təmizlik və təravətin simvolu kimi qəbul edilirkən, digər mədəniyyətlərdə daha çox gizlilik və təcrid məkanı olaraq qəbul edilir. Ayaqyolunun gigiyenası və təmizliyi cəmiyyətin sağlamlığı üçün vacib bir amildir.
Ayaqyoluna düşmək ifadəsi isə məcazi mənada istifadə olunur və qastroitestinal sistemin pozulması, yəni ishal və ya qarnın işləməsi mənasını verir. Bu, birbaşa ayaqyolu ilə fiziki əlaqəsi olmasa da, təbii ehtiyacların tez-tez və nəzarətsiz olaraq ortaya çıxması ilə əlaqələndirilir. Bu deyim həm də gözlənilməz və narahatlıq doğuran bir vəziyyətin baş verməsini ifadə edə bilər – məsələn, "işlərim ayaqyoluna düşdü" deyimi, planların pozulması və gözlənilməz çətinliklərin baş verməsi mənasını daşıya bilər.