Tualet sözü Fransız dilindən (toilette) gəlmişdir. Əslində, “tualet” sözünün Azərbaycan dilinə gəlişindən əvvəlki əsas mənası “bəzənmək üçün lazım olan əşyaların, vasitələrin, kosmetikaların toplusu”, "bəzənmək yeri, qadınların bəzəndiyi yer” və ya “kiçik, gözəl, bəzəkli stol” mənalarını ifadə edirdi. Bu məna XVI-XVII əsrlərə aid ədəbiyyat nümunələrində də özünü göstərir. XIX əsrin sonu və XX əsrin əvvəllərində isə bu söz az-az da olsa indiki “tualet otağı” mənasında işlənməyə başlayır.
Lüğətlərdəki “güzgülü və qutulu kiçik stol” tərifi sözün tarixi mənasının qalıqlarından biridir. Çünki əvvəllər, xüsusilə varlı ailələrdə, qadınlar öz bəzək əşyalarını, kosmetikalarını bu cür kiçik, gözəl şkaflarda, stollarda saxlayır və bəzənmək üçün bu stolun arxasında oturar, özünü bəzəyərdi. A. Şaiqin misalında olduğu kimi, “tualet önündə” ifadəsi də bu tarixi mənanın izini daşıyır. Oğlanın “tualet önündə” özünə yaraşıq verməsi, özünü bu kiçik bəzənmək yerində, özünə aid əşyaları istifadə edərək hazırlaması mənasını verir.
Müasir Azərbaycan dilində isə “tualet” sözü əsasən “tualet otağı”, yəni insanların fizioloji ehtiyaclarını ödəmək üçün istifadə etdikləri otaq mənasında işlənir. Bu, sözün mənasının zaman keçdikcə dəyişməsinə və genişlənməsinə gözəl bir nümunədir. Ancaq tarixi mənasının tam yox olmasını söyləmək olmaz. Məsələn, “tualet dəsti” və ya “tualet suyunu” ifadələrinin işlənməsi də hələ də sözün köhnə mənasına birbaşa istinad edə bilər.
Yekun olaraq, “tualet” sözünün mənası kontekstdən asılı olaraq dəyişir: tarixi mənası “bəzənmək üçün istifadə olunan kiçik stol və ya qadınların bəzəndiyi yer” olduğu halda, müasir Azərbaycan dilində əsasən “tualet otağı” mənasında işlənir. Sözün köhnə mənasını anlamaq onun etimologiyasını, yəni mənşəyini bilməklə mümkündür.