Ayazlıq sözü Azərbaycan dilində iki əsas mənada işlənir. Birinci, və daha geniş yayılmış mənası, atmosfer hadisəsi ilə bağlıdır: Buludsuz, aydın, parlaq, lakin eyni zamanda şaxtalı, dondurucu soyuq bir gecə və ya gündüzü təsvir edir. Bu mənada ayazlıq, qışın sərt və təmiz havasının xarakterik bir əlamətidir. Günəşin parlaqlığına baxmayaraq, havanın dondurucu soyuğu insanı dərhal əhatə edir və bu təzad ayazlığın özünəməxsus bir cazibəsini yaradır. Qışın əsrarəngiz və sakit gözəlliyini, təbiətin səssizliyini və donmuş mənzərələrin sərt gözəlliyini özündə əks etdirir.
İkinci mənası isə daha məhdud, daha spesifik və daha az məlumdur. Bu mənada ayazlıq, at çulu (atın üzərində oturmaq üçün istifadə edilən əşya) üçün istilik izolyasiyası təmin edən bir növ astar kimi istifadə edilən keçəni ifadə edir. Bu, daha çox xalq sənətkarlığı və ənənəvi at əbələrinin hazırlanması ilə bağlı olan bir termindir. Beləliklə, ayazlığın bu ikinci mənası, keçənin praktiki tətbiqini, həm də at süvarilərinin soyuqdan qorunması üçün istifadə edilən ənənəvi üsulları əks etdirir. Bu mənada ayazlıq, Azərbaycanın zəngin mədəni və tarixi irsinin bir parçasıdır.