Ayna (fars. آیینه - āyine): Güzgü, hamar və cilalanmış səth üzərində əks olunan görüntünü göstərən bir cisim. Ayna, əsasən şüşənin bir tərəfinə çəkilmiş nazik metal təbəqə (ənənəvi olaraq qalay, günümüzdə isə əsasən gümüş və ya alüminium) ilə əmələ gəlir. Bu metal təbəqə işığı əks etdirir və beləliklə də, qarşısına qoyulan əşyaların dəqiq görüntüsünü əks etdirir. Aynaların ölçüləri və formaları müxtəlif ola bilər: kiçik əl aynalarından tutmuş, böyük binaların fasadlarında istifadə olunan nəhəng güzgülərə qədər.
Aynalar yalnız praktik əhəmiyyətə malik deyil, həm də mədəniyyətlərdə simvolik məna daşıyırlar. Bir çox mədəniyyətdə ayna özünü tanımanın, özünü dərk etmənin simvolu kimi qəbul edilir. Misal üçün, psixoloji mənada ayna insanın daxili aləmini, onun düşüncələrini və hisslərini əks etdirən bir metafora ola bilər. Eyni zamanda, aynalar illüziya və aldanma ilə də əlaqələndirilə bilər, çünki onlar əslində mövcud olmayan görüntüləri yaradırlar. Bu səbəbdən aynalar sənətdə, ədəbiyyatda və mifologiyada tez-tez simvolik mənalarla istifadə olunur.
Atalar sözündə qeyd olunan "Aynanın çatdığı çalaq qəbul eləməz" ifadəsi, aynanın təmiz və dəqiq görüntüyü əks etdirməsi kimi, həm də insanın öz davranışlarını, əməllərini və düşüncələrini obyektiv qiymətləndirməsinin vacibliyini vurğulayır. Yəni, özümüzü ayna kimi görərək, səhvlərimizi və çatışmazlıqlarımızı görərək düzəltməyə çalışmalıyıq.
Əgər "kimin üzünə gülürsünüz" sualına cavab axtarırsınızsa, qabağınıza ayna qoymaq, həm özünüzə, həm də ətrafınıza daha həssas olmağınıza kömək edəcəkdir. Çünki aynada yalnız xarici görünüşümüz deyil, həmçinin davranışlarımız, hisslərimiz və əks etdirdiyimiz enerji də əks olunur.