Aynalı sözü, köhnə Azərbaycan dilində, tüfəngin bir növünə verilən addır. Bu tüfəngin xüsusiyyəti, patronun yivli lüləyə üstdən yerləşdirilməsində idi. Müasir tüfənglərdə patron lülənin arxa tərəfindən, yəni qabaqdan deyil, arxadan yerləşdirilir. Aynalının bu qeyri-adi quruluşu, onun işlədilməsini daha çətin və təhlükəli edirdi.
"Aynalı" termini, ehtimal ki, patronun yerləşdirilmə mexanizminin, tüfəngin digər hissələri ilə əlaqəli görünüşünə görə seçilib. "Ayna" kimi parıldayan metal hissələr və ya patronun yerləşdirilməsi üçün nəzərdə tutulan hissənin xüsusi forma və quruluşu bu adın əsasını təşkil edə bilər. Təəssüf ki, bu quruluşun dəqiq təsviri və işləmə prinsipi haqqında məlumatlar məhduddur.
Mətn də qeyd edildiyi kimi, “aynalı tüfəng” ifadəsi də işlədilirdi. Bu, aynalının bir tüfəng növü olduğunu daha da vurğulayır. Hətta "aynalı" sözünün tək başına işlənməsi belə, həmin dövrün insanlarının bu tüfəng növünü nə qədər yaxşı tanıdıqlarını göstərir. Aynalının yalnız tarixi bir əhəmiyyəti var və müasir silah texnologiyalarında yer almır.
Misal olaraq verilən "Aynalını təmizləyib qurtaran Həcər, aynalı ilə oynamağa..." cümləsi, aynalının təmizlənməsini və istifadəsini göstərir. Bu cümlə, həm də aynalının həmin dövrdə adi bir silah olduğunu, adi tüfənglər kimi istifadə olunduğunu təsdiq edir. Ancaq təmizlənməsi prosesinin çətinliyi haqqında da ehtimal qurmaq olar.