Azmış (f. sif.): Bu söz, əsasən, həm fiziki, həm də metaforik mənada "yolunu itirmiş", "istiqamətini itirmiş" vəziyyətdə olan bir varlığı təsvir edir. Fiziki mənada, azmış bir insan coğrafi olaraq yolunu tapmayan, harada olduğunu bilməyən kəsdir. Bu, səhrada itib-batmış bir səyyah və ya meşədə yolunu tapmayan bir turist ola bilər. Lakin, "azmış" sözünün daha çox maraqlı tərəfi onun metaforik istifadəsidir.
Metaforik mənada "azmış" olmaq, həyat yolunu, məqsədini, doğru istiqamətini itirmiş olmaq deməkdir. Bu, maneələrə və çətinliklərə məruz qalaraq, özünü çaşmış, ümidsiz və tərəddüd içində hiss edən bir şəxsi təsvir edir. Azmış insan, dəyərlərini, prinsiplərini itirmiş, həyatda öz yerini tapa bilməyən, ruhən və mənəvi olaraq yolunu azmış bir kəsdir. Misalda göstərilən "Durna özünü azmış adamlar kimi ümidsiz və tək hiss etdi" ifadəsi də bu metaforik mənanı gözəl əks etdirir. Durna, həyatının mənasını, öz yerini tapmaqda çətinlik çəkərək, özünü yolunu itirmiş bir insan kimi hiss edir.
Beləliklə, "azmış" sözü sadəcə coğrafi bir yerin deyil, həm də mənəvi və ruhi bir vəziyyətin ifadəsidir. Bu söz, yolunu itirmiş insanın həm fiziki, həm də mənəvi təklik, ümidsizlik və çaşqınlıq duyğularını əks etdirir və onu qaranlıq və belirsiz bir gələcəyə doğru aparan bir vəziyyəti təsvir edir. Sözün bu çoxcəhətli mənası onu Azərbaycan dilinin zəngin leksikasında xüsusi bir yerə qoyur.