Badkeş (fars. بادکش) sözü Azərbaycan dilində köhnə bir termin olaraq, əsasən xalq təbabətində istifadə olunan müalicə vasitələrini ifadə edir. Bu vasitələr, hava təzyiqi fərqi prinsipinə əsasən, dərinin üzərinə yerləşdirilərək, oradakı qan dövranını artırmaq və müxtəlif sağlamlıq problemlərini aradan qaldırmaq məqsədi ilə istifadə olunur.
Tarixən, badkeşlər müxtəlif materiallardan, məsələn, gil, şüşə, metal və ya hətta heyvan buynuzlarından hazırlanırdı. Onların formasının dairəvi olması daha çox yayılmışdı, lakin müxtəlif formalarda da hazırlanırdı. İstifadə üsulu isə belə idi: badkeşin içərisindəki hava, qızdırılmış pambıq, yanan kağız və ya digər metodlarla çıxarılırdı. Havanın təzyiqinin aşağı düşməsi nəticəsində badkeş dərinin üzərinə möhkəm yapışırdı və bu, həmin nahiyədə qan dövranının sürətlənməsinə səbəb olurdu. Bu proses həmçinin dəridəki toksinlərin çıxarılmasına da kömək edirdi, deyilirdi.
Badkeşin tətbiq olunduğu ərazilərdə qızarmalar və qanaxmaların əmələ gəlməsi adi hal idi. Bu, prosedurun effektivliyinin göstəricisi kimi qəbul edilirdi. Lakin bu üsul müasir tibb tərəfindən həmişə dəstəklənmir və potensial riskləri nəzərə alınmalıdır. Dərinin həssaslığı, qanaxma meyli və digər sağlamlıq problemləri olan şəxslər üçün badkeşin istifadəsi həkim məsləhəti olmadan tövsiyə edilmir.
Beləliklə, badkeş sadəcə bir küpə, banka və ya stəkan deyil, əsrlər boyu xalq təbabətində geniş yayılmış, qan dövranını tənzimləmək və müxtəlif xəstəliklərin müalicəsində istifadə edilmiş maraqlı bir vasitədir. Onun tarixi və tətbiq üsulu müasir tibbdəki yerini və əhəmiyyətini anlamaq üçün əhəmiyyətlidir. Ancaq hər hansı bir müalicə üsulundan əvvəl həkimə müraciət etmək vacibdir.