Bağ-bərə sözü Azərbaycan dilində evə yaxın olan, ümumiyyətlə kiçik ölçülü, bəzən hasarla əhatə olunmuş bağ və ya bağçanı bildirir. Bu, sadəcə "bağ" sözünün sinonimi deyil; "bərə" əlavəsi məkana daha çox şəxsiyyət, məişətə yaxınlıq və rahatlıq qatır. Bağ-bərə, bir evin ayrılmaz hissəsi, ailənin istirahət və əyləncə məkanı, həm də təsərrüfat işlərinin görüldüyü bir sahə ola bilər.
Aşıq Abbasın misrasında olduğu kimi, bağ-bərə, bülbüllərin oxuduğu, güllərin açdığı, təbiətin gözəlliyinin özünü göstərdiyi bir məkandır. Bu, şeirdə mənzərənin incəliyinə, məkanda olan rahatlığa və sakitliyə işarə edir. Bağ-bərənin, sadəcə bir bitki örtüyü deyil, həm də evin ətrafında yaratdığı həyat tərzinin, sülh və əmin-amanlığın simvolu olduğu hiss olunur.
Sözün mənası içərisində nostalji, evə bağlılıq və təbiətlə harmoniya kimi hisslər də öz əksini tapır. "Elə gəl, elə get bağ-bərəsindən" misrası, bu məkanda hökm sürən sakitliyi qorumaq, təbii gözəllikləri qorumaq çağırışını ehtiva edir. Beləliklə, "bağ-bərə" sözü, sadə bir tərifə sığmayan, daha çox emosional və məcazi mənalar daşıyan bir termindir.
Müasir Azərbaycan dilində "bağ-bərə" sözü daha çox köhnəlmiş şəkil, daha çox şeir və ədəbi əsərlərdə istifadə olunur. Lakin onun ifadə etdiyi istilik, rahatlıq və təbiətə bağlılıq hissi hələ də öz aktuallığını qoruyub saxlayır.