Bərə sözü Azərbaycan dilində əsasən ovçuluqla bağlı bir məna daşıyır və "ov gözlənilən yer, pusqu, marıq" kimi tərif olunur. Bu, sadəcə gizlənib ov gözləmək məkanı deyil, daha dəqiq desək, ovçunun diqqətlə seçdiyi, heyvanların keçid yolları, su mənbələri və ya yem yerləri kimi strateji əhəmiyyətli nöqtələrdə qurduğu bir gizli postdur. Bərənin yeri, torpağın relyefi, bitki örtüyü və heyvanların hərəkət vərdişləri nəzərə alınaraq diqqətlə seçilir.
Atalar sözündəki "Ovu bərədə vurmalı" ifadəsi də bu mənanı gözəl şəkildə əks etdirir. Uğurlu ovçuluq üçün səbr, diqqət və strateji planlama vacibdir və bərənin düzgün seçilməsi bu uğurun əsasını təşkil edir. Ovçu bərədə uzun saatlar səbirsizliklə gözləyir və anın gəlməsini gözləyir.
Nizami Gəncəvinin "Xosrov və Şirin" poemasında rast gəldiyimiz "Aslantək bərəyə yataq; Düşmənlərə şeşpər ataq" misrasında isə "bərə" sözünün daha geniş bir məna çalarını görürük. Burada bərə, təkcə ov üçün deyil, həm də düşməni gözləmək, ona hücum etmək üçün gizli bir mövqe, strateji bir nöqtə kimi təsvir olunur. Bu, sözün həm fiziki, həm də məcazi mənalarının birlikdə istifadəsini əks etdirir. Aslanın gücünə bənzədilən bu mövqe, düşmənə qarşı güclü və hazır bir hücum üçün idealdır.
Beləliklə, "bərə" sözünün mənası, sadə bir "gizlənmə yeri" ifadəsindən daha çox, diqqətlə seçilmiş strateji bir mövqe, səbr, diqqət və planlamanın simvolu olmaqdadır. Həm ovçuluqda, həm də hərbi strategiyalarda istifadə olunan bu anlayış, əsrlər boyu dilin ayrılmaz bir hissəsi olaraq qalmışdır.