Bağırtı sözü Azərbaycan dilində güclü, səs-küylü və təcili bir şəkildə səs çıxarmağı ifadə edir. Sadəcə "bağırma səsi" kimi tərif edilməkdən daha çox, bağırtı həm fiziki, həm də emosional bir vəziyyətin ifadəsidir. Bu, qorxu, qəzəb, sevinc və ya digər güclü hisslərin səs vasitəsilə ifadə olunmasıdır. Səsinin şiddəti, tonu və uzunluğu bu hisslərin şiddətini əks etdirir.
Lüğətlərdə "çığırtı" və "nərə" kimi sinonimlərlə izah olunsa da, bağırtı bu sözlərdən bir qədər fərqlənir. Çığırtı daha çox təkrarlanan, uzanan bir səs, nərə isə qısa, sərt bir səs ifadə edir. Bağırtı isə həm uzun, həm də qısa, həm də təkrarlanan ola bilər, əsas odur ki, səs şiddətli və aydın olsun.
Misal olaraq, S.S.Axundovun əsərindən götürülmüş "Birdən Qaraca qızın qulağına ayının bağırtısı gəldi" cümləsini nəzərə alsaq, burada ayının səsinin həm təhlükəli, həm də qorxulu olduğunu başa düşürük. Bağırtı burada yalnız bir səs deyil, həm də ayının təcavüzkarlığının, gücünün və təhlükəsinin ifadəsidir.
Ümumiyyətlə, "bağırtı" sözü, sadə bir səs təsvirindən daha çox, güclü emosional yük daşıyan və hadisənin təcililiyini, şiddətini vurğulayan bir söz kimi qəbul edilməlidir. Səs-küy, qışqırtı və fəryad kimi sinonimlər də bu mənanı tamamlayır, lakin bağırtının özünəməxsus bir ifadə qüvvəsi vardır.