Nərə (ərəbcə منادی - munādi "çığıran, səslənən" sözündən törəmişdir) - hücum, həmlə, vuruş və ya digər intensiv fəaliyyət zamanı ifadə olunan, qorxu, qəzəb, qələbə sevinci və ya digər güclü hisslərin ifadəsi kimi səslənən yüksək səsli, kəskin və əksər hallarda uzunmüddətli bağırtıdır. Bu bağırtı həm tək, həm də kollektiv şəkildə səsləndirilə bilər və məqsədi qorxu yaratmaq, əsgərləri ruhlandırmaq, düşməni qorxutmaq, diqqəti cəlb etmək, əraziyə sahiblik iddiasını bildirmək və ya ətrafdakıların reaksiyasını tetikləmək ola bilər.
Lüğətlərdə sadəcə “bərk bağırma” kimi tərif edilməsi nərənin mənasını tam əhatə etmir. Çünki sadəcə “bərk bağırma” fərqli kontekstlərdə baş verə bilən bir hərəkətdir, nərə isə xüsusi bir vəziyyətdə, müəyyən bir məqsədlə səsləndirilən spesifik bir bağırtı növüdür.
Nərənin əsas fərqləndirici xüsusiyyətləri aşağıdakılardır:
- Səsin intensivliyi: Adi bağırtıdan daha yüksək səslidir.
- Səsin təbiəti: Kəskin, dərin, uzunmüddətlidir və emosional yüklüdür.
- Məqsəd: Müəyyən bir məqsədə yönəlib: qorxutmaq, ruhlandırmaq, diqqət çəkmək və s.
- Kontekst: Əsasən hücum, vuruş, mübarizə və ya digər intensiv fəaliyyətlərlə əlaqələndirilir.
Nərə çəkmək və nərə vurmaq ifadələri sinonimdir və eyni mənaya gəlir: yüksək səslə, qəzəbli və ya həyəcanlı şəkildə bağırtı səsləndirmək. Məsələn:
- Düşmən hücum etdikdə əsgərlər nərə çəkdilər. (Qorxu və ya qəzəb hissi ilə bağırdılar.)
- Qələbə anında komanda nərə vuraraq sevincini ifadə etdi. (Sevinc və qürur hissi ilə bağırdılar.)
- O, qorxudan nərə vurdu. (Qorxu hissi ilə kəskin bağırdı.)
Beləliklə, nərə sadəcə "bərk bağırma" deyil, müəyyən kontekst və məqsəd daşıyan, emosional yüklənmiş xüsusi bir bağırtı növüdür.