Balınc sözü Azərbaycan dilində əsasən "balış" mənasında işlənir. Lüğətlərdəki qısa izah isə bu sözün zəngin məna çalarlarını tam əks etdirmir. Balınc, sadəcə bir yastıq deyil, daha çox yumşaq, rahat və isti bir yataq əşyasıdır. Hətta, bu sözün ifadə etdiyi yumşaqlıq və rahatlıq hissi sözün özü ilə birgə gəlir.
Nəriman Nərimanovun misalında olduğu kimi, "Bahadır başını balıncdan qaldırdı" ifadəsi, sadəcə başın yastıqdan qaldırılması deyil, dərin bir yuxudan oyanma və ya ağır bir düşüncədən azad olma anını da ifadə edə bilər. Balınc, bu kontekstdə rahatlıq və təhlükəsizlik hissinin simvoludur. Bahadırın balınc üzərindəki rahatlığı, onun yuxusunun dərinliyini və ya düşüncələrinin ağırlığını vurğulayır.
İkinci misalda isə, "köynəkcək qalxdı, balıncı aparıb yavaşca Vahidin başı altına qoydu" ifadəsi, balıncın qayğı və diqqətin simvolu olduğunu göstərir. Hərəkətin yavaşlığı, balıncın dəyərini və Vahidə göstərilən xüsusi qayğını vurğulayır. Bu, sadəcə bir yastığın verilməsi deyil, nəvaziş və məhəbbətin bir ifadəsidir. Balıncın burada istilik, təhlükəsizlik və sevgi hisslərini özündə birləşdirən bir simvol kimi təsvir edilə bilər.
Beləliklə, "balınc" sözü sadə bir lüğət mənasından daha çox, mədəni və emosional bir yük daşıyır. Onun işlədilməsi mətnə həm rahatlıq, həm də nəvaziş, qayğı və təhlükəsizlik kimi hiss və duyğuları əlavə edir.