Behbud sözü Azərbaycan dilində qalın tiyəli, qında gəzdirilən iri bir bıçağı, əslində isə bir növ qısa qılıncı ifadə edir. Sadəcə "iri bıçaq" kimi təsvir etmək onun əsl mahiyyətini tam əks etdirmir.
Behbud, adi bıçaqlardan ölçüləri və görünüşü ilə fərqlənir. Onun tiyəsi daha qalın və möhkəm, uzunluğu isə əl bıçaqlarından xeyli artıqdır. Bu xüsusiyyətlər onu həm kəsici, həm də deşici bir silah halına gətirir. Silah kimi istifadəsinə görə qında gəzdirilirdi ki, bu da onun həmişə əl altında olmasını və lazım gəldikdə sürətli şəkildə istifadə edilməsini təmin edirdi.
Tarixi mənbələrə əsasən, behbud daha çox hərbi məqsədlərdən başqa, ovçuluqda və müdafiədə də istifadə olunub. Onun möhkəm tiyəsi ağır əməliyyatlar üçün əlverişli idi. Behbudun dizaynı və ölçüləri bölgədən-bölgəyə dəyişsə də, əsas funksiyası – kəsmək və deşmək – dəyişməz qalırdı. Bu onu digər kəsici alətlərdən fərqləndirən əsas xüsusiyyət idi.
Beləliklə, behbud sadəcə bir bıçaq deyil, daha çox bir silah-alət olaraq tariximizdə yer alıb. Onun funksionallığı və dizaynı həm zərifliyi, həm də gücü özündə əks etdirirdi. Bu gün isə behbud daha çox tarixi bir atribut olaraq qalır və Azərbaycanın zəngin mədəni irsinin bir parçasıdır.